Rick is voor Sifra met recht haar grote broer. Met zijn 1.85m is hij een uit de kluiten gewassen kerel. Al sinds zijn negende zit Rick in een begeleid wonen traject. Sifra: ‘Dat hebben mijn ouders bewust gedaan, zodat ik zelf mijn leven kon leiden en niet belast werd als het “zusje van”. Hij heeft een grote zorgvraag. Als mensen vragen wat er met hem aan de hand is, dan maak ik de vergelijking met iemand die vroeg dementeert. Al is hij 31 jaar, hij heeft het niveau van een tweejarige.’

‘Dat zijn hele simpele dingen. Als Rick grappige filmpjes kijkt, dan kan hij daar heel hard om lachen. En als Sinterklaas in het land is, gaat hij daar helemaal in op. Ik vind het mooi dat ik die kinderlijke onschuld van hem mag meemaken. Maar hij kan ook hele gevatte grapjes maken. Op een verjaardagsfeestje werd hem een cherrytomaatje aangeboden. Zei Rick: “Nee dank je, ik moet nog rijden!”. Ik heb geen idee of hij het zelf doorhad, maar wij lagen in een deuk. En als je er zo over nadenkt, dan was dat een heel slim grapje. Soms denk ik dat er meer in hem zit dan wij weten.’  

‘Dat hij eerder gaat dan ik. Nou is die kans bij een gewone oudere broer misschien net zo groot, maar je ziet Rick achteruit gaan. Je weet dat het binnenkort over is. Er is altijd gezegd dat hij tussen de twintig en veertig jaar oud zou worden. Toen Rick twintig werd, heb ik het even heel moeilijk gehad. Want op dat moment gingen we naar een fase dat er mogelijk een einde aan zijn leven kon komen. Dat gevoel heb ik los kunnen laten en nu probeer ik zoveel mogelijk van hem te genieten, zolang het nog kan.’

‘Dan denk ik aan de simpele gesprekken die ik met hem voer. Over hoe het op zijn werk was of wat hij gegeten heeft. Dat we naar de stad gaan en hij dan altijd iets wil kopen. En of dat een pak koekjes is of een op afstand bestuurbare auto, hij is er net zo blij mee. Hij kan zo intens genieten, dat ergens een kopje koffie drinken het leukste is wat er bestaat. Daar ben ik weleens jaloers op. Soms denk ik dat we, als “normale mensen”, ons teveel beperkingen opleggen waardoor we ons niet laten gaan en ons aan allerlei ongeschreven regels houden. Die spelen niet bij Rick en dat vind ik mooi.’