Midden in het groen, aan de rand van het centrum van Arnhem, is het Boshuus de perfecte omgeving om bij te komen van de lange winter. In de koude wintermaanden weten virussen Sverre altijd te vinden. Hij heeft een ernstige energiestofwisselingsziekte en meerdere handicaps; dat maakt hem zeer vatbaar voor virussen. Daardoor was ook dit jaar de winter een periode vol nachtelijke onrust en zelfs een aantal ernstige ziekenhuisopnames. Bijkomen in het Boshuus is voor ons daarom een geschenk uit de hemel.

Of beter gezegd, een geschenk richting de hemel. Want een lift brengt ons naar de entree van het Boshuus tussen de kruinen van de bomen. Op weg naar onze kamer zien we lichte, kleurrijke speelruimtes, een gezamenlijke keuken en woonkamer, een snoezelruimte en overal patio’s die veel buitenlicht naar binnen brengen. De inrichting straalt rust uit en werkt ontspannend voor Sverre: hij houdt van kleur en afwisseling, maar te veel prikkels maken hem angstig.  

Sverres ogen lichten op als hij de piano ziet, en voor we het weten trakteert hij ons op een optreden. Favoriet is ook de snoezelruimte vol lichtjes en kleurige lampjes, waar hij heerlijk kan ontspannen. Sverre heeft geestelijk het niveau van ongeveer tien maanden, en kan niet praten en niet zelfstandig zitten – maar zijn stralende ogen maken duidelijk hoe zeer hij geniet. En ook Juliet vermaakt zich optimaal: ze racet voorbij in een mini-Tesla, speelt verstoppertje in het hele gebouw en geeft een poppenkastvoorstelling.

Ons appartement in het Boshuus heeft een woonkamer met keuken die grenst aan een patio, ons privébuitenplekje. Met twee slaapkamers, een badkamer, en nog een extra gastenkamer met badkamer voor onze Juliet hebben we alle ruimte om te ontspannen in de woonkamer. 

Het weer nodigt uit om erop uit te gaan. Juliet en ik pakken de leenfietsen en zoeven de heuvel af richting Arnhem: op naar het modekwartier en de fashionafdeling van kunstacademie ArtEZ. Ondertussen maken Sverre en Sandra een heerlijke boswandeling rond het Boshuus. Het is soms even duwen om Sverres rolstoel de heuvels op te krijgen, maar de prachtige uitzichten over het landschap zijn de inspanning meer dan waard. Terwijl zij bij zorgboerderij klein Mariëndaal zichzelf belonen met koffie en gebak, duiken Juliet en ik nog even het centrum van Arnhem in om te shoppen.

Voor we er erg in hebben is ons vakantieweekend weer om. Met spijt trekken we de deur van het Ronald McDonald vakantiehuis achter ons dicht, en kijken we stiekem al vooruit naar een volgend weekend in het Boshuus. Want Arnhem heeft nog zoveel meer te bieden: de prachtige Veluwe om de hoek en het openluchtmuseum. Als afscheid duiken we nog even Burgers Zoo in, waar wij nagenieten van ons heerlijke weekend. We zijn klaar voor de komende maanden!