Als kinderen zijn geboren
En daarna zijn verloren
Blijft de pijn voor altijd bestaan
Ook al heb je ze in vrede laten gaan
Nooit worden ze vergeten
Dat zou een ieder moeten weten
Ieder jaar rond die tijd
Blijft het een enorme strijd
Strijd tegen de tranen
Die zich een weg banen
In stilte wordt geleden
En om kracht gebeden
Om daarna sterk door te gaan
Je moet, ook al kost het een lach en een traan
Herinner je de fijne dingen
En leef door met de mooie herinneringen
Bedenk hoe je genoot van het samenzijn
Ook al was het kind groot of klein
Het was fijn om ze te hebben mogen kennen
En om ze te mogen verwennen
Ze blijven onderdeel van je leven
En hebben je vreugde mogen geven
En geloof je in leven na de dood
Dan is bij het weerzien de vreugde groot
In de hemel bestaat geen pijn
Je hebt het er alleen maar fijn
Daar wordt het gezin weer compleet
En is er van verdriet geen weet
Auteur Anita Janssen